Greep uit de week 188 - de laatste van Richard!

Of het de naderende verkiezingen zijn, het feit dat de verantwoordelijke ambtenaar binnenkort op een andere plek zit, de brief van De Baars aan de gemeente, dreigende negatieve publiciteit of de zware delegatie waarmee we vanavond komen, weet ik niet. Misschien speelt ook de massale wintersterfte mee die vanmorgen in de lokale krant stond en die uiteindelijk toch - zoals de wethouder correct uit het landelijke persbericht over wintersterfte van de onvolprezen collega’s bij Sportvisserij Nederland concludeert - een gevolg van achterstallig baggeronderhoud is. Feit is wel dat we een zeer welwillende wethouder en ambtenaren treffen en dat we prima afspraken op schrift kunnen vastleggen. Zo goed heeft De Baars het in zes jaar overleg niet meegemaakt en dat doet me deugd. Nu nog kijken hoe het in de praktijk gaat uitpakken natuurlijk maar vooralsnog ziet dat er goed uit.

Reset
Dit is mijn laatste Greep uit de week. Maandag stap ik met een schone lei een nieuwe wereld binnen. Ik ga bij Omegam Laboratoria een nieuwe afdeling min of meer vanaf de grond opbouwen. Het voelt als een reset. Een computer kan daar flink van opknappen en ik denk dat het mij ook goed gaat doen. Niet dat het nu slecht met me gaat, laat ik dat voorop stellen! In de sportvisserij had ik ongetwijfeld nog jaren met plezier kunnen werken maar de nieuwe uitdaging trekt me nóg meer. Ik kan alle clichés hier noemen maar het feit dat ik er steeds enthousiaster over werd, was voor mij reden genoeg om de stap te nemen. Met enige pijn in mijn hart maar ook met veel zin.

Oude liefde
Wat is ons land mooi onder een witte deken! Noch als schaatser noch als visser word ik wijzer van die sneeuw maar als het er toch ligt, geniet ik met volle teugen van de prachtige uitzichten. Als ik in de avondschemering naar huis loop, kijk ik vanaf het bruggetje in het water. Niet dat ik verwacht vis te zien in dit kleine open stukje tussen het ijs maar welke visser loopt over een bruggetje zónder omlaag te kijken? Voor zover ik weet, ligt zowat de hele populatie karper onder een brug verderop. Mijn hart veert op als een brede rug mijn blikveld binnen schuift. Alsof ik een oude liefde ontwaar… Nog een grote karper ook zeg, voor hier… Als de vis dichterbij komt, twijfel ik ineens. De korte rugvin geeft uitsluitsel: een graskarper! Die houden écht niet van kou volgens mij maar deze vis is toch behoorlijk actief aan het rondzwemmen. Een paar minuten kijk ik hoe de vis wat langs de oever rommelt. Hij ziet er absoluut vangbaar uit. Dan duik ik wat dieper in mijn jas en loop verder. Eén keer kijk ik nog achterom. Een lichte deining komt onder de brug vandaan. De schaatsen zijn vergeten. In mijn hoofd vormen zich nieuwe plannen. Plannen over vissen! Bestaat er iets mooiers?

Richard van den Bos